Van de één op de andere dag had zoon een nieuwe hobby: vissen! Bij het neerzetten van de caravan op de Overijsselse camping, die wij ieder jaar bezoeken, trok zoon juichend de bamboe hengels uit de disselbak. "Ik ga vissen!" hoorden we hem nog net roepen en weg was hij, ons achterlatend met de rest van de disselbakinhoud in het gras ...
Na een dag had zoon behoefte aan een betere hengel, want vissen met zo'n bamboestokkie, dat kon echt niet meer anno 2014. Dus werd er onderhandeld. We zouden naar Dierenpark Emmen gaan, maar zoon wilde liever een echte hengel dan naar de dierentuin. Dat begreep ik volledig, dus mocht hij het dierentuin-euro-budget bij de hengelsportzaak gaan uitgeven. In het naburige dorp werd een echte hengel aangeschaft.
Er werd die vakantie gevist, gevist en nog eens gevist. Er werd een schepnet gekocht door zoon, een vispas betaald door mij en we vonden het zelfs goed, dat er maden in onze koelkast werden bewaard. We hebben zoon die vakantie nauwelijks gezien en hebben nog nooit zo'n moe, maar voldaan kind meegemaakt als in die vakantie!
Eenmaal thuis had zoon nog veel meer viswensen, maar zijn spaarrekening bleek inmiddels leeg. Dan is de Lets een uitkomst! Een oproepje was zo geplaatst en Sylvia (401) reageerde. Haar zoon was inmiddels uitgekeken op het vissen en had een hele viskoffer vol spulletjes in de aanbieding. Het leek wel Sinterklaas! Het ene na het andere visdingetje kwam uit de koffer en zoon stuiterde nog net niet van enthousiasme. Vijfentwintig nappen. Het voelde alsof we een prijs hadden gewonnen!
Sonja (356)